Mar 01 2003
سخني با هموطنان درونمرزي در
سخني با هموطنان درونمرزي
در پي رويدادهاي اخير منطقه و جهان، اينجا و آنجا سخنهائي گفته ميشود و افكاري پراكنده كه ارزش تعمق و تفكر بيشتري را دارند. آنچه در ربع قرن گذشته بر ما ايرانيان گذشت، بر هيچكدام از ما پوشيده نيست و بهائي كه براي رسيدن به دستيابي آزاديهاي اجتماعي در پي اختناق و سركوب رژيم پيشين پرداختيم نيز چيز قابل انكاري نميباشد. وضعمان بمراتب بدتر از گذشته مان شد و موقعيتمان در جهان و منطقه متزلزل گرديد ولي پيوسته بايستي كه از خود بپرسيم ، چه شد كه گذارمان به اين معبر افتاد و چه سدهائي بوسيله چه كساني در رابطه با چه منافع داخلي و خارجي بر سر راهمان نمودار گشت؟ آيا هر رژيم جانشين كه در آينده آيد جوابگوي خواستها و نيازهاي واقعيمان است؟ آيا فقط سرنگوني و اسقاط رژيم فعلي حلال مشكلاتمان خواهد بود؟ آيا راه حلي معقول براي معضلاتمان ارائه داده شده است؟ آيا گروه يا دسته اي ميشناسيم كه منافع ملي و اجتماعي ما را ضامن بوده و اين ملت خسته از هر چيز را ديگر بار به زير ستمي تازه نكشد؟ تا چه حد و تا چه اندازه ميتوان به اين دسته و گروه احتمالي دل بست؟ تا چه مقدار ميتوان همبستگي و پايداري از خود و ديگران متوقع بود؟ براي آينده مان چه طرحهاي متكي بر منافع و استقلال ملي ما وجود دارد؟
گروهي دل بدين خوش كرده اند كه در صورت فتح نظامي عراق توسط آمريكا، ايران مد نظر مرحله بعدي برنامه هاي آمريكا قرار خواهد گرفت. رد پاي گوشه اي از حقيقت را ميتوان در اين مقوله يافت ولي حاشا كه در صورت واقعي بودن آن بهبودي در حال ايرانيان بطور كلي پديد آيد. حاشا كه يغماگران جديدي جاي همكاران فعليشان را در اين مملكت پر نكنند. حاشا كه آزاديهاي اجتماعي و حقوق دموكراتيك شهروندان توسط سربازان آمريكائي به منطقه آيد. اگر بناي سياست آمريكا بر اسكان دموكراسي در اين گوشه جهان ميبود، ميبايستي كه كشورهائي نظير پاكستان، مصر و عربستان هم اكنون گهواره آزادگي در منطقه ميبودند. افغانستان طالبان ميبايستي كه نمونه اي كامل از كشورهاي اسلامي ميبود.
اين سطور را اصلاْ به معناي دست كشيدن از مبارزه با رژيم حاكم ايران نپنداريد. غرض از گفتن تنها ياد آوري مجدد اين مطلب است كه اين بار بايستي تنها بر حفظ منافع ميهني خويش و نيروي زاينده خويش تكيه كنيم. در حال حاضر و بدبختانه ملت ايران بطور همزمان درگير دو مبارزه دشوار داخلي و خارجي است ولي هيچگاه نبايد كه اميد از اين ملت بريد. بسيار نشدنيها را اين ملت در سايه اتحاد و اتفاق و شور شدني كرد.
اندر بلاي سخت پديد آيد فضل و بزرگمردي و سالاري
خوش نظر
نوشته: خُسن آقا در ساعت: 10:19 am در بخش: بدون دسته بندی
